കണക്കില്‍ കൊള്ളിക്കാനാവാത്ത
അക്ഷരങ്ങള്‍ കൊണ്ട്
കരിഞ്ചന്തക്ക് ഒരു കവിത കുറിക്കണം.
അധികൃതരുടെ കണ്ണ് വെട്ടിച്ച്
അല്‍പ്പസ്വല്‍പ്പം കൈക്കൂലി കൊടുത്ത്
വിറ്റഴിക്കണം.
കൊളുത്തിക്കിട്ടിയില്ലെങ്കില്‍
ഒരു തലതൊട്ടപ്പനെ വാടകക്കെടുക്കണം.
സ്വന്തമായി ഒരു സെറ്റപ്പ് തുടങ്ങണം.
പടം മടക്കിവെച്ച വിപ്ലവത്തിന്റെ പുറത്ത്
കാനാടി ചാത്തന്റെ പരസ്യം പതിക്കണം.
അജ്മീര്‍ വഴി കാശിയിലേക്ക്
മതേതരത്തം കൊട്ടിപ്പാടണം.
പുണ്യാളന്റെ ജന്മദിനത്തിനും
ചെഗുവേരയുടെ ഓര്‍മ്മ ദിനത്തിനും
പ്രത്യേകം പ്രത്യേകം കവിത ചമക്കണം.
കൃസ്തുവിന്റെ പീഡാനുഭവവും
ഗാന്ധിജിയുടെ സഹന വീര്യവും
അടിക്കുറിപ്പായ്‌ ചേര്‍ക്കണം.
കാറലിന്റെ മൂല ധനവും
മേയ്ന്‍ കാംഫിന്‍റെ നൂറാം പതിപ്പും
ചേരും പടി ചേര്‍ക്കണം.
സഹ കവിയശപ്രാര്‍ഥികളെക്കൂട്ടി
ഭാഷയുടെ പുത്തന്‍ കൂറ്റിന്
ഒരധോലോകമൊരുക്കണം .
കവിതകൊണ്ട് ഒരു ഷാവൊലിന്‍ ടെമ്പിള്‍
കുങ്ഫു കരാട്ടെ
കവിത കൊണ്ടൊരു ഏറും തല്ലും.
കവിത കൊണ്ട് മുറിവേറ്റവരെക്കൊണ്ട്
ഒരു സെക്രട്ടേരിയറ്റ്‌ മാര്‍ച്ച് .
മന്ത്രി വന്ന് നാരങ്ങാ നീര് തരും വരെ
നിരാഹാരം.
അക്കാദമിക്കോലായില്‍ ഒരു കസേര
അടുത്ത പുരസ്ക്കാര നാളില്‍
ഒരവാര്‍ഡ് .
ഒത്തുതീര്‍പ്പിന്റെ മഞ്ഞച്ചിരിയില്‍
ഒരു പുതിയ ഗാനം:
വാഴുക വാഴുക വാഴുന്നോരേ,
അക്ഷര ലക്ഷം പിന്നാലേ...
കള്ളയക്ഷരങ്ങളൊക്കെയും
വെളുത്തുകിട്ടിയ സ്ഥിതിക്ക്
ഇനി വേണം
പത്രാധിപരെ നേരിട്ടൊന്നു കാണാന്‍.
അങ്ങേര്‍ക്കും പഥ്യം
ഈ
വെളുത്തു
തുടുത്ത
കോ
ണ
ക
മെ
ഴു
ത്ത് .
No comments:
Post a Comment