ചില
പ്രഭാതങ്ങള് അങ്ങനെയാണ്:
സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ
ഋജു രേഖ കടന്ന്
ചില
വിളികളെത്തും,
നീയിതിപ്പോഴും
ഉറക്കമാണോ എന്ന്;
ഞാനെപ്പെഴോ
ഉണര്ന്നിരിപ്പാണെന്നു
സൗമ്യമായി
ഒരു ചിരിയുണ്ടാവും.
താടിയിലെ
വെള്ളി രോമങ്ങള്
പെട്ടെന്ന്
അപ്രത്യക്ഷമാവും.
സമൃദ്ധമായ
റിംഗോ സ്റ്റാര് തലമുടി
നെറ്റിയിലേക്കുതിര്ന്നു
വീഴും.
'എത്ത്യേലോ
സബാനിയാക്കള്,
ന്നെന്താ
നേരം വെള്ക്കാനും ഒയ് വ്
ല്ലേ?'
ഉമ്മയുടെ
പതിവ് പരാതി
കടും
ചായയുടെ സ്നേഹമാവും.
ഉമ്മക്കറിയാം
ഒഴിവു
ദിവസങ്ങളാണ്
നേരത്തെ
പുലരുക.
ഉണരാന്
തുടങ്ങുമ്പോള്
ഉമ്മയെങ്ങോ
മാഞ്ഞു മറയുന്നു
ചില്ലുപാളികളുടയുന്നു
വീണ്ടും.
ചെറുമകന്റെ
കുഞ്ഞു വിരലുകള്
കഷണ്ടിത്തലയില്
താളമിടുന്നു.
വിളിച്ചുണര്ത്തിയവന്
അവിടെയുണ്ട്,
ചുവരിലെ
ഗ്രൂപ്പ് ഫോട്ടോയില്
അവനിപ്പോഴും
ബീറ്റില്സ് പ്രായം.
അവന്
നേരത്തെ ഉണര്ന്നു പോയവനല്ലോ.
ഉണരാത്ത
ഉറക്കത്തിലേക്ക്.
No comments:
Post a Comment