മലയാളം
പഠിപ്പിക്കുന്ന
നാരായണന്
മാഷിന്
ചങ്ങമ്പുഴ
ഒരു ലഹരിയാണ്.
എന്തു
പറഞ്ഞു തുടങ്ങിയാലും
അതിങ്ങനെയെത്തും:
മലരണിക്കാടുകള്
തിങ്ങിവിങ്ങി...
എട്ട്
ബി-യില്
കവിത ചൊല്ലുമ്പോള്
മാഷൊരു
നോട്ടമെറിയും.
മൂന്നാമത്തെ
ബെഞ്ചിലെ സുഹറക്കും
തൊട്ടടുത്ത
വനജക്കും
ഉള്ളിലൊരു
കിടിലമുണ്ടാവും.
വനജയുടെ
ഇടതു കാല്
സുഹറയുടെ
വലതു കാലില്
ആരുമറിയാതെ
ഒന്നമരും.
മുഖം
കുനിഞ്ഞു പോവും രണ്ടു പേര്ക്കും.
ഒമ്പത്
എ-
യിലെ
ലിസാ തോമസും
പത്ത്
എ-യിലെ
നസീമയും
അതങ്ങനെത്തന്നെയെന്നു
ഇരുവരും
കണ്ടതാണ്.
അതിനപ്പുറവും
അവര്ക്കറിയാം:
ചൂളിയിരിപ്പുണ്ട്,
സ്കൂളിലെങ്ങും
വേറെയും
വേറെയും സുഹറമാരും വനജമാരും.
ഇലച്ചാര്ത്തുകളുടെ
കാവ്യ ഭംഗി
അപ്പടി
ഒപ്പിയെടുത്തതാണല്ലോ
പള്ളിക്കൂടത്തിനു
പിന്നിലെ കാവ്.
നാരായണന്
മാഷ് മാത്രമല്ലല്ലോ
പ്രകൃതി
ഭംഗിയുടെ ആരാധകര്.
ഒഴുകിപ്പടരുന്ന
രക്തമായി
ഹരിതഭംഗിക്കൊരു
നിറം മാറ്റമുണ്ടെന്ന്
പറക്കമുറ്റാത്ത
പെണ്കുഞ്ഞുങ്ങള്.
No comments:
Post a Comment