The Wind-Up Bird Chronicle by Haruki Murakami/Jay Rubin

കിണറാഴങ്ങളില്‍ പക്ഷിസ്വനം 

ജപ്പാനിലിരുന്നു രചനയില്‍ മുഴുകുമ്പോള്‍ അവിടെ നിന്ന് പുറത്തുകടക്കണമെന്നു തോന്നുന്നതും അമേരിക്കയിലിരുന്നു വൈന്‍ഡ് അപ് ബേഡിന്റെ രചന നടത്തുമ്പോള്‍ താന്‍ അസന്ദിഗ്ധമായും ഒരു ജപ്പന്‍കാരന്‍ ആണെന്ന് തിരിച്ചറിയുന്നതമായ അനുഭവം മുറകാമി ഏറ്റു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ രചനകളെ, അവയുടെ വിമര്‍ശനങ്ങളെ പോലെത്തന്നെ, ഈ വൈരുധ്യം ഏറെ സ്വാധീനിച്ചിട്ടും ഉണ്ട്. പോസ്റ്റ്‌ ഇമ്പീരിയല്‍ ജപ്പാനിലെ പാശ്ചാത്യ സാംസ്ക്കാരിക സ്വാധീനം, വിശേഷിച്ചും പോപ്‌ കള്‍ച്ചറിന്റെയും സംഗീതത്തിന്റെയും സ്വാധീനം അവയില്‍ ഏറെ പ്രകടവുമാണ്‌. അവ വേണ്ടത്ര ചരിത്ര ബോധം നില നിര്‍ത്തുന്നില്ല എന്ന വിമര്‍ശനത്തിനും ഇത് കാരണമായിട്ടുണ്ട്. ഇത്തരം വിമര്‍ശനങ്ങളെ സങ്കീര്‍ണ്ണമായ ഒരു സുദീര്‍ഘ രചനയിലൂടെ നേരിടുക കൂടിയാണ് The Wind-Up Bird Chronicle.

പാത്ര വൈചിത്ര്യത്തിന്‍റെ അനന്തലോകം :

മുറകാമിയുടെ പതിവ് നായകന്മാരില്‍ നിന്ന് വ്യത്യസ്തനല്ല മുപ്പതു പിന്നിട്ട തോരു ഒകാദ. ജീവിതത്തോടും അതിലെ വെല്ലുവിളികളോടും നിരുന്മേഷനിലപാട് പുലര്‍ത്തുന്ന അലസവ്യക്തിത്വമുള്ള (Passive personality) ഒകാദ തന്റെ വക്കീലാഫീസ് ജോലി ഉപേക്ഷിച്ച/നഷ്ടപ്പെട്ട തൊഴില്‍ രഹിതനാണ്. ഭാര്യ കുമികൊയുടെ വരുമാനവും അത്രയധികമില്ലാത്ത തന്റെതന്നെ നീക്കിയിരിപ്പും കൊണ്ട് കഴിഞ്ഞു പോകുമ്പോഴും ഒരു പുതിയ ജോലി കണ്ടെത്തുകയെന്ന കാര്യം, അതത്ര പ്രയാസമല്ല എന്ന് ഇടയ്ക്കിടെ പറയുന്നുണ്ടെങ്കിലും, വളരെ പതിഞ്ഞ രീതിയിലേ അയാളെ ബാധിക്കുന്നുള്ളൂ. കാണെകാണെ ഓഫീസില്‍ നിന്ന് തിരികെയെത്താന്‍ കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ വൈകിത്തുടങ്ങുന്ന ഭാര്യയുടെ അഭാവത്തില്‍ വീട്ടുജോലികളിലും അര്‍ഥമില്ലാത്ത ചുറ്റിത്തിരിയലിലും അയാള്‍ നേരം പോക്കുന്നു. അതീവ സങ്കീര്‍ണ്ണമായ വൈരാഗ്യ ബന്ധമുള്ള, ഉന്നത ശ്രേണിയിലുള്ള ഭാര്യാസഹോദരന്‍ നോബോറു വതായയുടെ പേരിട്ട കുമിക്കോയുടെ വളര്‍ത്തു പൂച്ചയെ കാണാതാവുന്നതോടെ അയാളുടെ ജീവിതത്തില്‍ 'സംഭവങ്ങള്‍ ' സംഭവിച്ചു തുടങ്ങുന്നു. കാണാതാവുന്ന പൂച്ചയെ തേടിയുള്ള അന്വേഷണം വളരെ അപ്രതീക്ഷിതവും ദുരൂഹവുമായ രീതിയില്‍ ഭാര്യയെ തന്നെ തേടിയുള്ള അന്വേഷണമായി മാറുന്നത് വിചിത്ര സ്വഭാവമുള്ള കുറെയേറെ കഥാപാത്രങ്ങളുമായി അയാളെ മുഖാമുഖം നിര്‍ത്തുന്നതിനും, അയാളുടെ നിരുത്സാഹം അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന ജീവിതാവേഗത്തെ ഭേദിച്ച് പോകുന്നതിനും ഇടയാക്കുന്നു.

അയല്‍പക്കത്തുള്ള എപ്പോഴും ഏകാന്തമായ പുരയിടത്തിലെ താമസക്കാരിയായ, കൂട്ടുകാരന്റെ അപകട മരണത്തിന്റെ കുറ്റബോധം പേറുകയും സ്കൂള്‍ പഠനത്തില്‍ നിന്ന് രക്ഷനേടാന്‍ അംഗ വൈകല്യം അഭിനയിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന പതിനാറുകാരി മെയ് കസഹാര; ടെലിഫോണ്‍ സെക്സിലേക്ക് അയാളെ വലിച്ചിഴക്കാന്‍ പലവുരു ശ്രമിക്കുന്ന, നോവലിന്റെ അന്ത്യത്തില്‍ കുമിക്കോ തന്നെയോ അഥവാ കുമിക്കൊയുടെ ഒരു ഭാഗമോ എന്ന സന്ദേഹം ഉണര്‍ത്തുന്ന അജ്ഞാത സ്ത്രീ ; പൂച്ചയെ കണ്ടെത്താനുള്ള ശ്രമത്തിന്റെ ഭാഗമായി ആദ്യം ഇടപെടുകയും പിന്നീട് സഹോദരിയുടെ വിവാഹമോചന വിഷയത്തില്‍ ഇടനിലക്കാരിയാവാന്‍ നൊബൊറു വാതായ കണ്ടെത്തുകയും ചെയ്യുന്ന , മാള്‍ട്ടാ ദ്വീപില്‍ വര്‍ഷങ്ങള്‍ നീണ്ട നിഗൂഡ സാധനകള്‍ക്ക് ശേഷം ഭാവിപ്രവചനക്കാരിയായിത്തീരുന്ന മാള്‍ട്ടാ കാനോ ; അവരുടെ സഹോദരിയും മാര്‍ക്കേസിന്റെ 'നിഷ്കളങ്കയായ എരെന്‍ഡിര 'യുടെതിനു സമാനമായ സാഹചര്യങ്ങളില്‍ ഒരു ഘട്ടത്തില്‍ ഒരു ലൈംഗികത്തൊഴിലാളിയും ഇപ്പോള്‍ സ്വയം 'മനസ്സുകൊണ്ട് ഒരു വേശ്യ'യെന്നു സ്വയം വിളിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന , ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ തരം വേദനകളിലൂടെയും കടന്നു പോവുകയും പിന്നീട് മരവിപ്പിന്റെ അവസ്ഥയില്‍ ഏറെക്കാലം കഴിയുകയും വതായയുടെ ബലാല്‍ക്കാരത്തിനു വിധേയയാവുകയും ചെയ്യുന്ന ക്രെറ്റാ കാനോ ; മുറകാമിയുടെ തന്നെ 'കാട്ടാടു വേട്ട' (The Wild Sheep Chase)യിലെ ഷീപ് പ്രൊഫസറുടെയും ബോസ്സിന്റെയും ഒരു വിചിത്ര സങ്കരമായ അക്കാദമീഷ്യനും മീഡിയ ഐക്കോണും വലിയ രാഷ്ട്രീയ ഭാവിയുള്ളവനും അതിനൊക്കെയൊപ്പം ഉള്ളിന്റെയുള്ളില്‍ ഒരു അറു വഷളനുമായ , ഒരു സഹോദരിയുടെ ദുരൂഹമായ ആത്മഹത്യക്കും ഇളയവളായ കുമിക്കൊയുടെ ലൈംഗിക അരാചകത്വത്തി നും വിശദീകരണമില്ലാത്ത വിധം കാരണക്കാരനായ അവളുടെ അന്യനായ (estranged) സഹോദരന്‍ നോവലിലെ യഥാര്‍ത്ഥ തിന്മാപ്രതീകം നൊബോറു വാതായ ; ഷിന്‍ ജുകുവിലെ അലസ സായാഹ്നങ്ങളിലൊന്നില്‍ പരിചയപ്പെടുന്ന, ഒകാദയുടെ മുഖത്തെ കരുവാളിച്ച പാടും ലെഫ്റ്റനന്റ് മാമിയായുടെ കഥകളിലൂടെ അറിയുന്ന രണ്ടാം ലോകയുദ്ധ കാല കഥകളും തന്റെ ആഖ്യാനങ്ങളിലും പങ്കുവെക്കുന്ന, സ്വന്തം പേര് തീര്‍ത്തും അപ്രസക്തമാണെന്ന് ശഠിക്കുന്ന നട്ട്മെഗ് അകസാകയെന്നു സ്വയം വിളിക്കുന്ന മുതിര്‍ന്ന സ്ത്രീ; വളര്‍ന്നവരുടെ ലോകത്തില്‍ മടുത്ത് മൂന്നാം വയസ്സില്‍ വളര്‍ച്ച മതിയാക്കുന്ന ഗുന്തര്‍ ഗ്രാസ്സിന്റെ ഓസ്കാര്‍ മാറ്റ്‌സെരാത്തിനെ പോലെ ആറാം വയസ്സ് മുതല്‍ മൗനം സ്വയം വരിച്ച നട്ട്മെഗിന്റെ മകന്‍ സിനാമന്‍ അകസാക; നട്ട്മെഗിന്റെ മഞ്ചൂറിയന്‍ ബന്ധത്തിലൂടെ പരിചയപ്പെടുന്ന, 'ജലത്തെ സൂക്ഷിക്കുക!' എന്ന മുന്നറിയിപ്പ് നല്‍കുകയും ധ്യാനപൂര്‍ണ്ണമായ ചിന്തക്ക് വേണ്ടി കിണറ്റിനടിയിലേക്ക് പോവുകയെന്ന ആശയം ഒകാദക്ക് പകര്‍ന്നു നല്‍കുകയും ചെയ്യുന്ന ഭാവി പ്രവചനക്കാരനായ വയോധികന്‍ മി. ഹോണ്ട; അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണമൊഴി പ്രകാരമുള്ള ഓര്‍മ്മസമ്മാനം നല്‍കാനായി ഒകാദയെ സമീപിക്കയും രണ്ടാം ലോക യുദ്ധത്തിനിടയിലെ ജാപ്പനീസ് അനുഭവത്തിന്റെ, കൊടും ക്രൂരതകളുടെ ഇരയും അതേ സമയം ആധിപത്യം സ്ഥാപിച്ച ഇടങ്ങളില്‍ അവയെ വെല്ലുന്ന ക്രൂരതകളുടെ നടത്തിപ്പുകാരുമെന്ന ഭീകര വൈരുദ്ധ്യം വ്യക്തമാക്കുന്ന മഞ്ചൂറിയന്‍ യുദ്ധകാല കഥകള്‍ നേരനുഭവ സാക്ഷ്യമായി അതീവ വിശദമായി പകര്‍ന്നു നല്‍കുകയും ചെയ്യുന്ന ലെഫ്റ്റനന്റ് മാമിയാ; അവയുള്‍പ്പടെ അയാളുടെ കഥകളിലും സൈബീരിയന്‍ അനുഭവാഖ്യാനത്തിലും കടന്നു വരുന്ന കൊടും പീഡകന്‍, പിടിക്കപ്പെടുന്ന ശത്രുവിനെ പച്ചക്ക് തൊലിയുരിക്കുകയും അത്തരം രീതികളെ വികാരാവേശമില്ലാത്ത കലാവേലയാക്കി വികസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന മഞ്ചൂറിയന്‍ സൈനികരുടെ നായകനും സോവിയറ്റ് അധീശത്തത്തിന്റെ ഗുണഭോക്താവുമായ 'തൊലിയുരിക്കും ബോറിസ് ' (Boris the Skinner); സോവിയറ്റ് അധിനിവേശം സന്നിഗ്ദമാകുമ്പോള്‍ സിന്‍ചിനിലെ മൃഗശാലയിലെ വലിയ മൃഗങ്ങളെ കൊന്നൊടുക്കുകയെന്ന പട്ടാളഉത്തരവ് നടപ്പാക്കാന്‍ നിര്‍ബന്ധിതനാവുന്ന, ഒകാദയുടെത് പോലെയുള്ള മുഖത്തെ കരുവാളിച്ച പാട് പങ്കുവെക്കുന്ന നട്ട്മെഗിന്റെ അച്ഛന്‍ തുടങ്ങി വിചിത്രവും അപാരവുമായ സ്വഭാവ/ ജീവിതാനുഭവങ്ങള്‍ ഉള്ള അനേകം കഥാപാത്രങ്ങള്‍ 607 പുറങ്ങളില്‍ വ്യാപിച്ചു കിടക്കുന്ന നോവലിനെ ഒരു 'ചുരുക്കിപ്പറയാനാവാത്ത' ആഖ്യാനമാക്കി മാറ്റുന്നുണ്ട്. സ്വന്തം കാഴ്ച്ചപ്പാടുകളിലൂടെയുള്ള അവതരണങ്ങള്‍ നടത്തുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളുടെ ഭിന്ന വീക്ഷണ കോണുകളും മൂന്നാം കണ്ണിലൂടെയുള്ള നിരീക്ഷണങ്ങളും ചരിത്രത്തെ നേരിട്ടനുഭവിച്ചവരുടെ വിട്ടുവീഴ്ച്ചകളില്ലാത്ത തുറന്നു/ ഏറ്റു പറച്ചിലുകളും കെട്ടുപിണയുന്ന ആഖ്യാന രീതി നോവലിന്റെ ധ്വനി സാന്ദ്രതയെ ഏറെ ഉയര്‍ത്തുകയും ചരിത്ര പരത വേണ്ടത്ര ഇല്ലാത്തവയാണ്‌ മുറകാമിയുടെ ആഖ്യാനങ്ങള്‍ എന്ന വിമര്‍ശനത്തിനു മറുപടി ആവുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്; ചിലപ്പോഴെങ്കിലും അതിത്തിരി കൃത്രിമം ആയിപ്പോവുന്നില്ലേ എന്ന വിമര്‍ശനത്തിനു വഴി വെക്കുമ്പോഴും. ഓരോ ആഖ്യാനത്തിലും കേന്ദ്ര സ്ഥനീയരായി പലരും കടന്നു വരികയും നായക ഗുണം ഒട്ടുമില്ലാത്ത പരമ്പരാഗത 'നായകന്‍ ' പലപ്പോഴും വെറുമൊരു കണ്ണി ചേര്‍ക്കല്‍ ഉപകരണമായി മാറുകയും ചെയ്യുന്നത് ഉത്തരാധുനിക ശൈഥില്യത്തിന്റെ (post-modernist fragmantariness) മുറകാമി നിദര്‍ശനം ആയി കാണാവുന്നതാണ് .

കുത്തഴിഞ്ഞ ഗൃഹം , തിരിച്ചു മുറുക്കുന്ന പക്ഷി :

മുറകാമിയുടെ ഇതര കൃതികളെ അപേക്ഷിച്ച് ഗാര്‍ഹിക സംഘര്‍ഷങ്ങളുടെ ആഖ്യാനം ഇവിടെ കൂടുതലാണെന്ന് നിരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. നോവല്‍ തുടങ്ങുന്നതു തന്നെ അങ്ങനെയാണ് . കുമികൊയുടെ ദുരൂഹമായ തിരോധാനം തികച്ചും അപ്രതീക്ഷിതമാണ്. ഒരു ദിവസം അവള്‍ ഓഫീസില്‍ നിന്ന് തിരിച്ചെത്തുന്നതേയില്ല, പിന്നീടൊരിക്കലും. ദിവസങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം അവളുടെ ഒരു കത്ത് ഒകാദയെ തേടി എത്തുന്നു: അവള്‍ക്കു മറ്റൊരു ബന്ധമുണ്ടെന്നും ഇനിയൊരിക്കലും ഒകാദയെ കാണേണ്ടെന്നും ഖേദ പൂര്‍വ്വം അറിയിച്ചുകൊണ്ട്‌ . സാഹചര്യം അംഗീകരിക്കാന്‍ അയാള്‍ ഒരുക്കമാണ്, എന്നാല്‍ അയാള്‍ക്ക്‌ അവളുമായി നേരിട്ടൊന്നു സംസാരിക്കണം. വിശദീകരണമില്ലാത്ത ചില കാര്യങ്ങള്‍ നേരിട്ടറിയണം. സ്വന്തം രഹസ്യ ജീവിതത്തെ കുറിച്ച് അവള്‍ പറഞ്ഞ കാര്യത്തെ കുറിച്ച് അയാള്‍ക്കും ചില സൂചനകള്‍ ഇല്ലാതില്ല. എന്നാല്‍ സഹോദരന്‍ നബോറു വതായയുടെ സംരക്ഷണയിലേക്ക് അവള്‍ തിരിച്ചുപോയി എന്ന് വിശ്വസിക്കാന്‍ അയാള്‍ക്കാവുന്നില്ല. തന്നെപ്പോലെത്തന്നെ അവള്‍ക്കും അയാളോട് വെറുപ്പായിരുന്നല്ലോ. വിവാഹ മോചനം നല്‍കാന്‍ അയാള്‍ ഒരുക്കമാണ് . എന്നാല്‍ അത് നബോറു വതായയുടെ നിബന്ധനകള്‍ അനുസരിച്ചാവില്ല.

മുറകാമി മറ്റു കൃതികളിലും വെറുക്കപ്പെട്ടവനായി ചിത്രീകരിക്കപ്പെടുന്ന 'പൊള്ളമനുഷ്യ'ന്റെ (The Hollow Man) യും നാടിനു തന്നെ ഭീഷണിയായേക്കാവുന്ന രാഷ്ട്രീയ കേന്ദ്രീകരണത്തിന്റെയും മാതൃകയാണ് നബോറു വാതായ. തന്റെ സഹോദരിമാരുടെ ജീവിതത്തില്‍ അയാള്‍ വിതക്കുന്ന മാരകമായ തിന്മയുടെ നിഴല്‍പ്പാടുകള്‍ വളരെ സാവധാനത്തിലും ന്യൂനോക്തിയിലുമാണ് നോവലില്‍ ചുരുളഴിയുക. അത്തരമൊരു പ്രതീകത്തിനു ചേരും വിധം അയാള്‍ നേരിട്ടല്ല - രണ്ടു തവണ മാത്രമാണ് നോവലില്‍ അയാളുടെ ശാരീരിക സാന്നിധ്യം ഉണ്ടാവുന്നത് - മറിച്ച് അപാരമായ ഏതോ തിന്മയുടെ കരിനിഴലായാണ് അയാള്‍ അനുഭവപ്പെടുന്നത്. ഒകാദയും അയാളും തമ്മിലുള്ള മുഖാമുഖം തികച്ചും മാരകമാണ്. മുറകാമിയുടെ പതിവ് രീതിയില്‍ സ്വപ്നത്തിനും യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തിനും ഇടയിലെ, ബോധത്തിനും അബോധത്തിനും ഇടയിലെ പിടി തരാത്ത ഏതോ മണ്ഡലത്തില്‍ വെച്ചാണ് ഈ യുദ്ധം പരിസമാപ്തിയില്‍ എത്തുക. 'കാഫ് ക ഓണ്‍ ദി ഷോറി'ലെ ജോണീ വാക്കറുടെ മരണത്തെ കുറിച്ച് നായകന്‍ കാഫ് ക തമൂറക്ക് അനുഭവപ്പെടും പോലെ, താനാണോ അയാളെ കൊന്നത് എന്ന സംത്രാസം ഒകാദയില്‍ ബാക്കിവെച്ചാണ് വാതായ ഒടുങ്ങുക; അല്ല എന്ന് ഭൗതിക സാഹചര്യങ്ങള്‍ പിന്നീട് വ്യക്തമാക്കുമെങ്കിലും. ആ അര്‍ഥത്തില്‍ നൊബോറു വാതായ തിന്മയുടെ ശക്തിയാണെങ്കില്‍ ഒകാദ അയാളുടെ എല്ലാ അലസതകളുമിരിക്കിലും നന്മയുടെ യുദ്ധം നടത്തുന്നവനാണ് - മെയ് കസഹാരയുടെ ഭാഷയില്‍ 'wind-up bird'. ആരൊക്കെയോ ചേര്‍ന്ന് പിരിയഴിച്ചു ശിഥിലമാക്കുന്ന ലോകത്തെ പൂര്‍വ്വ സ്ഥിതിയിലാക്കുന്ന രക്ഷകന്‍, ഒകാദ തന്റെ ഫ്ലാറ്റിനു മുന്നില്‍ ഒരു ഘട്ടം വരെ നിരന്തരം കേട്ടുവന്ന, എന്തോ തിരിച്ചു മുറുക്കുന്ന (wind up) പക്ഷി.

ആഴങ്ങളിലേക്ക് - ബോധാബോധങ്ങളുടെ, ആദിരൂപങ്ങളുടെ :

എന്നാല്‍, മുറകാമിയുടെ നായകന്മാരുടെ പതിവ് രീതിയില്‍, കര്‍തൃത്വം ഒട്ടുമില്ലാതെയാണ് അയാളുടെ യുദ്ധം തുടങ്ങുക. തന്റെ മേല്‍ അടിച്ചേല്‍പ്പിക്കുന്നതെന്തോ അത് ചെയ്യാന്‍ വിസമ്മതിക്കുക എന്ന 'ചെയ്യാതിരിക്കല്‍' ആണ് അയാളുടെ സക്രിയമല്ലാത്ത കര്‍മ്മം. അയാള്‍ വതായയുടെ ആവശ്യമായ വിവാഹമോചനത്തിനു വിസമ്മതിക്കുന്നു. പതിയെയെങ്കിലും അത്തരം ഒരു ആവശ്യത്തിനു പിന്നിലെ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് ഉത്തരം തേടുന്നതിലൂടെ, കുമിക്കോയുടെയും നൊബോറുവിന്റെയും ഭൂതകാലത്തിന്റെ ഇരുണ്ട ആഴങ്ങളിലേക്ക് ഇറങ്ങിച്ചെല്ലുന്നു.

നോവലിന്റെ ഘടനയില്‍ സുദീര്‍ഘമായ രണ്ടു ഉപാഖ്യാനങ്ങളായി വരുന്ന, ഒരു വേള സ്വതന്ത്രമായ രണ്ടു നോവലെറ്റുകള്‍ ആയി നില്‍ക്കാവുന്ന തരത്തിലുള്ള, ഭാഗങ്ങളാണ് ലഫ്. മാമിയയുടെ രണ്ടാം ലോക യുദ്ധകാല നേരനുഭവാഖ്യാനങ്ങളിലെ മഞ്ചൂറിയന്‍ കാണ്ഡവും സൈബീരിയന്‍ കാണ്ഡവും. ഹൃദയം മരവിപ്പിക്കുന്നതരം പീഡനങ്ങള്‍ക്ക് സാക്ഷിയാവേണ്ടി വന്നതിനു ശേഷം അഗാധമായ കിണറ്റില്‍ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട അനുഭവത്തെ കുറിച്ച് ലഫ്. മാമിയ വിവരിക്കുന്നത്, ഒകാദയുടെ അനുഭവത്തിന്റെ മുന്നൊരുക്കമാണ്. മെയ് കസഹാരയുടെ പുരയിടത്തിലെ വറ്റിയ കിണറ്റിലേക്ക് അയാള്‍ ഉള്‍വലിയുന്നത് ബോധാബോധങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ സ്വപ്നത്തിന്റെയും യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തിന്റെയും ഇടയിലെ ഊളിയിടല്‍ ആയിത്തീരുന്നു. കിണറ്റിലെ ചുമരിനിടയിലൂടെ അരൂപിയെന്നോണം ഒരു ഭ്രമാത്മക നുഴഞ്ഞുകയറ്റം നടത്തുകയും അതിന്റെ പാട് മുഖത്തു കരുവാളിച്ചു കിടക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട് ഒകാദക്ക്. സ്വപ്നത്തിലെയെന്നോണം ആ തുടര്‍ച്ചയില്‍ എത്തിപ്പെടുന്ന ഒരു ഹോട്ടല്‍ മുറിയില്‍ കൂരിരുട്ടില്‍ വെച്ച് കുമിക്കോ എന്ന് അയാള്‍ക്ക്‌ തോന്നുന്ന ഒരു സ്ത്രീയെ കേള്‍ക്കാന്‍ ഇടയാവുന്നു. സ്വപ്ന ദര്‍ശനങ്ങളുടെ ആദിരൂപ നിബിഡമായ ലോകത്തേക്ക് ഒരു തുറസ്സാവുന്ന കിണര്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്ന ആ പുരയിടം നട്ട്മെഗ്ഗിന്റെ സഹായത്തോടെ നൊബോറു വതായയുടെ ശക്തമായ എതിര്‍പ്പുകളെ മറികടന്ന് അയാള്‍ സ്വന്തമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട്. മറ്റൊരു ഭ്രമാത്മക അനുഭവത്തില്‍ അതേ സ്വപ്നത്തിലെ ഹോട്ടലില്‍ വെച്ച് അയാള്‍ വതായയെ ബേസ്ബോള്‍ ബാറ്റ് കൊണ്ട് അടിച്ചു കൊല്ലുന്നു. എന്നാല്‍ യാഥാര്‍ത്ഥ ലോകത്ത് തലച്ചോറിലെ രക്തസ്രാവത്തെ തുടര്‍ന്ന് ആസന്ന മൃത്യുവായ വതായയെ ജീവസന്ധാരണ ഉപകരണങ്ങള്‍ വലിച്ചുമാറ്റി തന്റെ കൈകൊണ്ട് കൊല്ലാന്‍ തീരുമാനിച്ചതായി കുമികൊയുടെ ഇമെയില്‍ അയാളെ തേടിയെത്തുന്നു. എമിലി സോലയുടെ നാനയെ പോലെ തനിക്കു തന്നെ നിയന്ത്രിക്കാനാവാത്ത, പലരുമായുള്ള ശാരീരിക ബന്ധകാമനയുടെ വിഷം തന്നില്‍ സന്നിവേശിപ്പിച്ച സഹോദരനെ വധിച്ചു കൊണ്ടല്ലാതെ തന്നെ ബാധിച്ച പൈശാചത്തില്‍ നിന്ന് തനിക്കു മോചനമില്ല എന്ന് കുമികോ വിശ്വസിക്കുന്നു. ആ കൃത്യത്തിനു വിചാരണ നേരിട്ട് പുറത്തുവരുന്ന കുമികൊയോടൊപ്പം ജീവിതം തുന്നിച്ചേര്‍ക്കാന്‍ കാത്തുനില്‍ക്കുന്ന ഒകാദയിലാണ് നോവല്‍ അവസാനിക്കുന്നതും. സഹോദരിയുടെ അതീന്ദ്രിയ പ്രവൃത്തികള്‍ക്ക് കൂട്ടായി പ്രതിയോഗികളുടെ / കക്ഷികളുടെ അബോധങ്ങളിലേക്ക് കടന്നു കയറുകയും ഒകാദയോട് ശാരീരികമാല്ലാതെത്തന്നെ, അബോധത്തിന്റെ മൂര്‍ത്തതയില്‍ ലൈംഗിക ബന്ധം മുഴുവനായും പുലര്‍ത്തുകയും ചെയ്യുന്ന ക്രെറ്റാ കാനോ 'മനസ്സുകൊണ്ട് ഒരു വേശ്യ' എന്ന് സ്വയം വിശേഷിപ്പിക്കുമ്പോഴും നോവലിലെ ഒരു പ്രിയങ്കരിയായ കഥാപാത്രമാവുന്നത്‌, കുമിക്കൊയുടെ 'നിംഫോമാനിയാക് ' കുറ്റബോധത്തെ തമസ്ക്കരിക്കുന്നുണ്ടെന്നു പറയാം.

കുറ്റാന്വേഷണം, മുതിര്‍ന്നുവരവിന്റെ കഥ (Buildungsroman), മുത്തശ്ശിക്കഥ, ശാസ്ത്ര കഥ, ഒപ്പം ഭ്രമാത്മകതയുടെ ഒരു കാഫ്കിയന്‍ പേടിസ്വപ്നം (Kafkaesque nightmare).. മുറകാമിയുടെ കൃതികളില്‍ പൊതുവേ കാണാവുന്നത്‌ എന്ന് വിലയിരുത്തപ്പെടുന്ന ഈ സാഹിത്യ ജനുസ്സുകളുടെ (genre) വന്യമായ സങ്കരം ഏറ്റവും കൂടിയ അളവില്‍ പ്രകടമാകുന്ന ഒന്നാണ് വൈന്‍ഡ് അപ് ബേര്‍ഡ്. ഒപ്പം അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികളില്‍ ജപ്പാന്റെ ചരിത്രപരമായ കുറ്റബോധത്തിന്റെ ഭാരം ഏറ്റവുംകൂടിയ അളവില്‍ പേറുന്നതും. കഥാനായകന്‍ ഇടയ്ക്കിടെ കേള്‍ക്കുന്ന പക്ഷിയുടെ യാന്ത്രികക്കരച്ചില്‍ ശബ്ദം ചരിത്രം അതിന്റെ സ് പ്രിംഗ് മുറുക്കുന്ന ശബ്ദമാണെന്നും വ്യക്തികളുടെ സ്വകാര്യ/സമൂഹ ജീവിതത്തില്‍ വീണ്ടും വീണ്ടും അനുരണനം സൃഷ്ടിക്കാവുന്ന സംഭവഗതികളുടെ ഇനിയുമൊരു തുടക്കം കുറിക്കല്‍ ആണെന്നും നിരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് . വ്യത്യസ്ത ഘട്ടങ്ങളിലായി എഴുതപ്പെട്ടത് കൊണ്ടോ, ബോധപൂര്‍വ്വം പ്രമേയ ധാരയില്‍ സന്നിവേശിപ്പിച്ചിട്ടുള്ള ശൈഥില്യം (fragmentariness) ആവശ്യപ്പെടുന്നത് കൊണ്ടോ ചില അറ്റങ്ങളെങ്കിലും കൂട്ടിമുട്ടാതെ നോവലില്‍ ചിതറിക്കിടപ്പുണ്ടെന്നു വിമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട് . ദുരൂഹമായി ഒരിക്കലോ മറ്റോ കടന്നു വരികയും ആരെന്നും എന്തിനെന്നും അറിയാതെ സാന്നിധ്യമറിയിച്ചു മറയുകയും ചെയ്യുന്ന, ബേസ് ബാള്‍ കോര്‍ട്ടില്‍ വെച്ച് ഒകാദ ഏറ്റു മുട്ടുന്ന നിഗൂഡ മനുഷ്യനെ പോലുള്ള കഥാപാത്രങ്ങള്‍, സ്വപ്ന ഹോട്ടലിലെ മുഖമില്ലാത്ത പ്രതിയോഗി, ഉത്തരമില്ലാതെ കാണാതാവുകയും ഒരു വിശദീകരണവുമില്ലാതെ ഒരു വര്‍ഷത്തിനു ശേഷം ഒന്നും സംഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്ത മട്ടില്‍ തിരിച്ചെത്തുകയും ചെയ്യുന്ന പൂച്ച, ചില 'തെരഞ്ഞെടുത്ത' കഥാപാത്രങ്ങള്‍ക്ക് മാത്രം അതും 'തെരഞ്ഞെടുത്ത' കാലങ്ങളില്‍ മാത്രവും കേള്‍ക്കാവുന്ന തിരിച്ചു മുറുക്കുന്ന പക്ഷി, ഒകാദ അടിത്തട്ടിലായിരിക്കെ പതിവിനു വിപരീതമായി വെള്ളം പൊങ്ങാന്‍ തുടങ്ങുന്ന കിണര്‍, തുടങ്ങിയവ ഉദാഹരണം. നോവലിലെ ഏറ്റവും പ്രത്യേകതകളുള്ള 'മുറകാമി ക്ലാസ്സിക് ' കഥാപാത്രങ്ങളായ കാനോ സഹോദരിമാര്‍ തന്നെയും നോവലിലെ മൂന്നാം ഭാഗത്ത് നിന്ന് വിശദീകരണം ഏതുമില്ലാതെ അപ്രത്യക്ഷരാവുന്നു. ഏതാണ്ട് തത്തുല്യ സ്ഥാനത്തു അകസാക്ക ജോഡികള്‍ എത്തുന്നുമുണ്ട് . സ്വപ്ന വ്യാഖ്യാനവും ഭാവിപ്രവചനവും ആത്മീയ രോഗ ചികിത്സാ(spiritual healer) പ്രാവീണ്യവും നിമിത്തങ്ങളുടെ മുന്നറിയിപ്പുമൊക്കെ കാനോ സഹോദരിമാര്‍, വയോധികന്‍ മി. ഹോണ്ട, നട്ട്മെഗ് അകസാക്കി തുടങ്ങി പല കഥാപാത്രങ്ങളുടെയും സവിശേഷ സിദ്ധിയായി നോവലില്‍ വരുന്നുമുണ്ട്. കാള്‍ യുങ്ങിന്റെ സഞ്ചിത അബോധ (collective unconscious) മെന്ന ആശയത്തോട് മുറകാമി ആഖ്യാനങ്ങള്‍ ഏറെ ഇണങ്ങിനില്‍ക്കുന്നുണ്ട്. പുരാണ പ്രോക്തമായ 'ലാബിരിന്ത് ' എന്ന സങ്കല്‍പ്പത്തോട് മുറകാമിക്കുള്ള ആകര്‍ഷണവും ഓര്‍ക്കാവുന്നതാണ് . എല്ലാ അറകളിലും ഒരു പോലെ വെളിച്ചം വീഴുന്ന ഒരു ലാബിരിന്ത് അദ്ദേഹത്തില്‍ നിന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നതും വ്യര്‍ത്ഥം.

(ദേശാഭിമാനി വാരിക, 06- march- 2016)

read more:

A Wild Sheep Chase by Haruki Murakami

https://alittlesomethings.blogspot.com/2016/06/blog-post.html

The Wind-Up Bird Chronicle by Haruki Murakami/Jay Rubin  

https://alittlesomethings.blogspot.com/2015/10/blog-post_29.html

The Memory Police by Yōko Ogawa

https://alittlesomethings.blogspot.com/2024/08/the-memory-police-by-yoko-ogawa.html

The Translation of Love by Lynne Kutsukake

https://alittlesomethings.blogspot.com/2024/09/the-translation-of-love-by-lynne.html